Sexualitatearen dimentsioak lotura estua du ugaltzearekin. Eta nahiz eta hau ez den beti sexu topaketa baten helburua, kontzepzioa saihestea ez da erraza izan. Historian zehar hainbat antisorgailu izan dira, eta gaur egungoak gero eta eraginkorragoak eta kaltegabeagoak diren arren, oraindik ere arlo irekia da ikerketan.

Ikusmoldea

Emakumearen gorputza ugalkortasun-garaian, pubertarotik menopausiaraino, hilero prestatzen da ernalketa posible baterako. Obulutegiak espermatozoide batekin topo egin eta Falopioren tronpan harekin bat egitea bilatzen duen obulua ekoizten du. Behin Falopioren tronpan, obuluak 48 eta 72 ordu artean mantentzen du ernaltzeko gaitasuna.

Eiakulazio bakoitzean 200 edo 300 milioi espermatozoide askatzen ditu gizakiak, eta koitoan zehar umetoki-lepoaren inguruan metatuta, 48 eta 72 ordu bitartean bizi daitezke. Kopuru handitan igotzen dira umetokitik, Falopioren tronpak zeharkatzen dituzte eta euren helburua obuluarekin bat egitea da. Obulua espermatozoide batek ernaltzen duenean, zelula berri bakar bat sortzen da (arrautza edo zigotoa), bi gurasoengandik datorren informazio genetikoa duena; orduan, gizaki baten garapen-prozesu osoa abiarazten da.

Oro har, obuluaren eta espermatozoidearen arteko lotura hori ez da gertatzen. Horregatik, obulaziotik 12-14 egun igaro ondoren, hilekoaren odol-jarioa gertatzen da, hilekoa.

Gaur egun, aurrerapen zientifikoei esker, seme-alabak bizitzako zein unetan eduki nahi diren erabaki daiteke, baina, aukeratu ahal izateko, jaiotza-tasa kontrolatzeko dauden aukera desberdinei buruzko informazio nahikoa eduki behar da.

Nahi ez den haurdunaldia saihesteko zein metodo erabili behar den modu arduratsuan erabaki behar da, eta bakarka edo taldean har daiteke, bikotean bizi bagara. Metodo antikontzeptibo zehatz bat aukeratzea hainbat faktoreren araberakoa izaten da, besteak beste, adina, egoera zibila, bikotearen harremanaren kalitatea (bien arteko konfiantza, lankidetza, konpromiso-maila), egoera ekonomikoa eta lan-egoera, sinesmen erlijiosoak, sexualitatearekiko jarrerak, osasun-egoera, seme-alaben kopurua, kontrazepzio-metodoen erabileran izandako esperientziak, etab., baita metodo desberdinen ezaugarri espezifikoak ere (eraginkortasuna, ondorioak, erosotasuna, etab.). ).

Metodo kontrazeptual modernoek berebiziko eragina izan dute sexu-ohituretan, haurdun geratzeko arriskua ia erabat baztertzen duten harremanak izatea errazten dutelako eta, batez ere, emakumeari bere gorputzarekiko autonomia handia lortzea ahalbidetu diotelako.