Miokardioko infartuen maiztasuna ehun mila biztanleko 100-250 kasukoa da urtean Espainian. Horren intzidentziaz ohar gaitezen, kopuru hori AEBetan gertatzen direnen %20 baino ez da. Termino absolutuetan, urtean bihotzekoak dituzten gaixoen kopurua 45.000 eta 90.000 artekoa da, eta horietatik %80tik %90era bizirautea lortzen dute. Infartua izan duten pazienteen sexu-jarduerari dagokionez, kalkuluen arabera, lau pertsonatatik batek ez du berriro artatzen, erdiek oso nabarmen murrizten dute, eta lautik batek bakarrik parekatzen du bihotzekoa izan aurretik zuenarekin. Infartuaren ondoren, sexu-jardueraren maiztasunak eta gogobetetze-mailak behera egiten dute gizonezkoetan eta emakumezkoetan.

Horrek osasun arazo larria dakar eta, gauzak aldatzen doazen arren, bai medikuek eta bai gaixoek uko egiten diote kaltetuaren bizitza sexualaz hitz egiteari, eta, beraz, ez da ez osasun heziketa egokirik ez errehabilitazio egokirik egiten. Maiztasun txikia edo sexu-jarduerarik eza medikazioari egozten zaio, aurretik sexu-nahasmenduren bat izateari (gizakietan, sarritan, zutitzearen disfuntzioaren aurrekariak egon ohi dira) eta, batez ere, bihotzekoa izan ondoren sexu-jarduerak beste bat eragin dezakeen beldurrari.

Uste denaren kontra, sexu-jarduera jarraitzeak oso gutxi handitzen du miokardio-infartu akutua edo heriotza izateko arriskua adin ertaineko pertsona osasuntsuen artean (infartu bakarra eragiten du sortutako 10.000 infartuko), eta zertxobait gehiago arrisku koronarioa duten pertsonen artean (kasu bat sortzen da 1.000 infartuko).

Sexu-ekintzak eskatzen duen ahalegin fisikoa, oro har, intentsitate arin-ertainekoa da, eta eskatzen duen energia-gastua 15 minutuan kilometro bat oinez egitearen (orgasmoaren aurreko fasean) eta ondoren eskaileratik bigarren solairura azkar igotzearen (orgasmoaren fasean) antzekoa da. Sexu-jarduerak duen arriskua infartua eragin dezaketen beste egoera batzuekin konparatuz gero, kolera- edo haserre-krisiak dakarrenaren antzekoa da, eta, zalantzarik gabe, ariketa fisiko biziari dagokiona baino askoz txikiagoa, eta hori horrela da pertsona osasuntsuetan zein arazo koronarioak dituztenetan. Frogatuta dago sexu-jardueran istripu koronario baten prebentzioan gehien eragiten duen faktorea sasoi fisikoa dela, ariketa fisikoa egiteko ohituraren araberakoa.

Infartua izan eta 6 astetik 8 astera pasatu badira eta konplikaziorik sortu ez bada, berriro ekin dakioke sexu-jarduerari, betiere kardiologoaren eta familia-medikuaren aurretiko informazioarekin, eta oinarrizko neurri batzuk hartuta:

• Modu egokian informatzea, infartuaren ondoren bizitza sexualari naturaltasunez berrekiteko orduan izan daitezkeen beldurrak eta zalantzak ezabatzeko.
• Beste krisi bat izateko arriskua areagotzen duten faktore guztien kontrol medikoa egin: tabakismoa, hipertentsioa, dislipemia (kolesterolaren edo triglizeridoen maila igotzea odolean), gehiegizko pisua, diabetesa, etab.
• Ariketa fisikoko programa bat egitea, gaitasuna handitzeko koitoa egiteko eskatzen diren gutxieneko balioetatik gora.
• Nekagarria ez den eta esfortzu handia eskatzen ez duen sexu-jarduera egitea.
• Estresa eragiten duten sexu-harremanak saihestea, arrisku gehigarria baitira.
• Ez egin koitorik otordu oparo bat egin ondoren, alkohola edan ondoren edo ariketa nekagarri bat egin ondoren.