A educación sexual e os dereitos sexuais

Antes de solicitar información sobre a sexualidade é necesario realizar unha reflexión sobre cales son as nosas actitudes sobre o sexo e a sexualidade. Como a nosa contorna, a nosa educación e a nosa cultura conformaron o modo de ver e vivir a sexualidade, debemos preguntarnos si estamos de acordo con iso, e en que creemos realmente. Na maneira de vivir a sexualidade non hai normas. Cada persoa é libre de sentirse satisfeita con aquilo que sente e gusta. Non existe unha boa sexualidade e unha mala sexualidade en termos doutrinais. A única condición para poder xulgala é a liberdade desde a que se exerce. A partir de aí, si atopamos unha significativa disonancia entre como vivimos a nosa sexualidade e como nos gustaría vivila, deberemos pensar que hai que promover cambios profundos. 

Nesta reflexión pode servir de axuda facerse as seguintes preguntas:

1. Cales son as miñas actitudes, condutas e valores en relación á sexualidade humana en xeral?
2. Cuestiono os roles sexuais tradicionais e o modo de relacionarse homes e mulleres entre si? Os modelos outorgados ao home sexuado e á muller sexuada considéroos ecuánimes e xustos?
3. Teño coñecemento do meu propio corpo? Coñezo as súas posibilidades como receptor e produtor de pracer?
4. Entendo a sexualidade como fonte de promoción de amor, respecto, crecemento persoal e liberdade en min e nos demais?
5. Teño e transmito unha visión inflexible da sexualidade humana, e quero cambiar esta visión?

Coñecidas as respostas e detectadas as contradicións nas que incorre a gran maioría das persoas, xorde o reto de buscar un modo máis satisfactorio de vivir a nosa sexualidade. Ese reto é o punto de inicio dunha procura. Podémonos axudar:

• Con lecturas científicas, serias e amenas sobre sexualidade humana.

  Dispomos en España de bo material desde hai anos, pero é importante ojear os volumes que poden espertar o interese e comprobar que coinciden coas nosas formulacións.

Ante a perspectiva de abordar un tema sexual cos nosos fillos e fillas pódese ser franco e admitir a sensación de incomodidade e as ganas de superala

• Intercambiar opinións coa nosa parella, familiares e amigos sobre os descubrimentos que fagamos nestas lecturas atrevéndonos a compartir a nosa realidade, transcendendo o chiste fácil, única alusión socialmente utilizada para falar de sexo. Sería desexable que fósemos capaces de ir promovendo un discurso normalizado sobre a sexualidade.