Saúde e sexualidade

A frecuencia de infartos de miocardio anuais en España é de 100 a 250 casos por cen mil habitantes. Para que nos fagamos unha idea da súa incidencia, esta cifra representa só o 20% dos que se producen en EEUU. En termos absolutos, o número total de pacientes con infartos anuais oscila entre 45.000 e 90.000, de lógranos sobrevivir entre o 80% ao 90%. En relación á actividade sexual dos pacientes que sufriron un infarto, calcúlase que un de catro afectados non a renovan, a metade redúcena de maneira moi intensa e tan só un de cada catro equipásea á que tiña antes de sufrir o ataque cardíaco. O descenso tras o infarto tanto na frecuencia como no nivel de satisfacción da actividade sexual prodúcese de igual maneira no home que na muller.

Isto supón un grave problema sanitario e, aínda que as cousas van cambiando, tanto os médicos como os pacientes rehúsan falar da vida sexual do afectado, co que non se realiza nin unha correcta educación sanitaria nin unha axeitada rehabilitación. A baixa frecuencia ou ausencia de actividade sexual atribúese á medicación, a que xa existía con anterioridade algún trastorno sexual (no home con frecuencia adoita haber antecedentes de disfunción eréctil) e, sobre todo, ao medo a que despois de sufrir un infarto a actividade sexual poida desencadear outro.

En contra do que se cree, a continuidade da actividade sexual incrementa de maneira moi escasa o risco de sufrir un infarto agudo de miocardio ou morte entre as persoas sas de mediana idade (tan só é responsable dun infarto por cada 10.000 producidos) e algo máis entre os individuos con risco coronario (responsable dun caso por cada 1.000 infartos producidos).

O esforzo físico que require a realización do acto sexual é, en xeral, de intensidade lixeira-moderada e o gasto enerxético que require é similar a camiñar un quilómetro en 15 minutos (na fase previa ao orgasmo) e subir despois rápido a un segundo piso pola escaleira (fase do orgasmo). Si compárase o risco que ten a actividade sexual con outras posibles situacións que poden desencadear un infarto, resulta ser semellante ao que supón unha crise de cólera ou enfado, e desde logo moi inferior ao que se corresponde co exercicio físico intenso, e isto é así tanto en persoas sas como nas que teñen problemas coronarios. Está demostrado que o factor que máis inflúe na prevención dun accidente coronario durante a actividade sexual é o estado de forma física, que depende da práctica habitual de exercicio físico.

Si pasaron de 6 a 8 semanas despois do infarto e non xurdiron complicacións pódese renovar a actividade sexual sempre coa previa información do cardiólogo e do médico de familia, mantendo unha serie de precaucións básicas:

• Informarse de maneira axeitada a fin de eliminar os medos e dúbidas que se poidan ter á hora de retomar con naturalidade a súa vida sexual tras o infarto.
• Seguir un control médico de todos os factores que incrementan o risco de sufrir unha nova crise: tabaquismo, hipertensión, dislipemia (elevación dos niveis en sangue do colesterol ou os triglicéridos), sobrepeso, diabetes, etc.
• Realizar un programa de exercicio físico para aumentar a capacidade por encima dos valores mínimos requiridos para realizar o coito.
• Practicar actividade sexual que non sexa extenuante nin que requira esforzo intenso.
• Evitar as relacións sexuais que xeren tensións porque supoñen un risco engadido.
• Evitar practicar o coito despois dunha comida copiosa, de inxerir alcol ou realizado un exercicio esgotador.